01.05.2016

Dünyanın En Uzun Filmleri 1 – Deneysel Sinema

2020’de tamamlacak 720 saatlik dünyanın en uzun filmi olacak olan Ambience’ın 7 saat 20 dakikalık fragmanını geçtiğimiz günlerde inceleme fırsatımız olmuştu.

Bundan yola çıkarak Dünya Sinema Tarihi’nde farklı kategorilerde en uzun filmleri araştırdığımızda ilginç sonuçlar çıktı. Buna göre Deneysel, Kurmaca, Ayrı Parçalar Halinde Tek Film Olarak Tasarlanan ve Yönetmen Kurgusu Olmadan Vizyona Giren filmler olarak dört parça halinde sizlere bu listeyi sunuyoruz.

Bu filmleri izlemek zamanı bir kenara bırakırsak, gerçekten de sabır ve cesaret ister. Her hafta bir kategoriyi sizlere sunacağız. Bu haftaki ilk kategori “Deneysel” ile başlıyoruz.

Deneysel Filmler

 

Modern Times Forever (Stora Enso Building, Helsinki)   

2011 – 14.400 dakika (240 saat / 10 gün) 

Bjornstjerne Reuter Christiansen ve Jakob Fenger’in yönetmenliğini üstlendiği bu uzun belgesel film, Helsinki’deki Stora Enso binasının son 10 gününe odaklanarak, bu süre boyunca farklı şekillerde binayı görüntüleyerek gelecek nesillere bir belge bırakılmak istenmiş. Fin mimarisi için sembol kabul edilen bina, şehir yaşamının etkilerini dolaylı yoldan izleyicisine sunuyor.

Cinématon  

1978-2015 – 11.700 dakika (195 saat / 8 gün, 3 saat)    

Yönetmen Gérard Courant’ın belli zaman aralıklarıyla çekimlerini gerçekleştirdiği, ancak parça parça olsa da farklı versiyonlarının farklı yıllarda festivallerde izleyici bulma şansı elde etmesinin ardından tam olarak hangi yılda tamamlandığı bilinmeyen bir film olarak dikkat çekiyor. Her yıl büyümeyi sürdüren film, gelecekte devam ederek süresini biraz daha büyüttüğünden dolayı rastlanılması zor bir deneysel film denilebilir. Henüz ünlü olmadan önce birçok oyuncu ve yönetmenin yer aldığı proje, aynı zamanda komedyen, dansçı, film eleştirmeni gibi farklı farklı mesleklerden insanlarla görüşülerek gerçekleştirilmiş. Deneysel bir film olmasından kaynaklı olarak her insana farklı şeyler yaptırılarak projeye dahil olması sağlanmış.

beijing2003

Beijing 2003           

2004 – 9000 dakika (150 saat / 6 gün, 6 saat)   

Modern sanatçı olmasının yanında aynı zamanda sosyal, kültürel ve siyasal bir eleştirmen olan Aİ Weiwei’nin gerçekleştirdiği bu deneysel yapıt, Çin’in Pekin şehrini parçalara ayırarak incelemeyi deniyor. Halkın doğal yaşamasından kesitlerin birleştirilerek filme dönüşmesi sonucunda, Pekin’in eleştirisi kendine has bir tarzda eleştiriliyor. 2400 kilometre yol arşınlanarak 150 saatlik görüntüler elde ediliyor. Ancak bu görüntüler ham şekilde izleyiciye sunuluyor. Böylece gerçekliğe yaklaşılmaya çalışılıyor.

Untitled #125 (Hickory)

2011 – 7200 dakika (120 saat / 5 gün) 

Josh Azzarella’nın insanın sabrını zorlayan deneysel filmi, filmden öte bir çalışma olarak hatırlanıyor. Bunun nedeni ise filmin belirgin görseller göstermek yerine duyulara hitap etmek istemesinden kaynaklanıyor. Belli belirsiz değişen renk tonlarının görsel olarak sunulduğu filmde, daha çok ses tasarımına yoğunlaşılıyor. Böylece kendi halinde bir terapi seansına dönüşen film, klasik anlatım kalıplarının ötesinde bir deneyime kapılarını açıyor. Filmin ilham kaynakları arasında Oz Büyücü’nün de olduğunu söylemek gerekli diye düşünüyorum.