O AN: Brad Pitt

Fight Club

Bazı sosyologlar, taklit edilmesi kaçınılmaz olan her eylemi icat olarak adlandırıyorlar. İcatlar birbirlerinin yerine geçtiği için taklitten yola çıkıyor. Günümüzde teknolojik aletlerin (televizyon, cep telefonu) sürekli yenilenmesi, insanların modayı takip etme çabası ve bunları elde etme arzusu bu duruma örnek olarak verilebilir. Sabah çıkacak yeni bir ürün için, akşamdan birçok insanın sıraya girmesi, kişilerin birbirlerini taklit edip, o icata sahip olma arzusunu yansıtıyor. Bu hızlı değişim insanların tatmin olma eşiğini yükselterek, onların sürekli tüketmesine neden olan toplumu oluşturuyor.

David Fincher’ın, Chuck Palahniuk’un kitabından uyarladığı Fight Club, tüketim toplumunun bir parçası haline gelen insanın, bağımsızlığını yitirmesi ve benliğini kaybetmesi üzerinden kapitalist topluma bir bakış atıyor. Tyler Durden’ın yaptığı konuşma bütün bu yazılanları özetler nitelikte ve dediği gibi yaşananların farkına yavaş yavaş varan gençler, bu toplum düzenine karşı kızgınlıklarını Occupy Wall Street, Gezi/Haziran Direnişi gibi kimi isyanlarla gösterdiler. Yakışıklılığı ve özel hayatı ile ön planda olan Brad Pitt’in bu konuşmayı yapması, bugünden bakılınca durumu daha da anlamlı kılıyor. Bunların yanında film boyunca sergilemiş olduğu Tyler Durden performansı ile Brad Pitt, bütün bu popülerliğinin yanında çok ama çok iyi bir oyuncu olduğunu herkese yeniden gösteriyor.

Killing Them Softly

Killing Them Softly, bir yeraltı kumarhanesi soygununu ve sonrasında işi yapanları cezalandırmak için tutulan kiralık katil Jackie’nin yaşadıklarını konu ediniyor. Andrew Dominik, 2008 yılı Obama-McCane seçim yarışını bir metafor olarak filmin başından sonuna, meydana gelen durumlarla paralellik içeren bir şekilde kullanıyor. Yönetmen, Amerika’ya içerden bir gözle bakarken; işşizlik, sağlık ve eğitim programları üzerinden Amerikan Rüyası’nı eleştiriyor. Sistemin insanları bir nevi nasıl “ kibarca öldürdüğünü “ gösteriyor.

Son sahnede, Obama zafer konuşması yaparken, Avukat ile Jackie arasında geçen diyalog bütün anlatılmak isteneni özetliyor. Filmin Amerika’ya ve sisteme getirdiği eleştiriyi, “ muhalif “ duruşu ile bilinen ( savaş politikalarına vs. ) birçok Hollywood yıldızının desteklediği Obama üzerinden vermesi iyi bir cesaret göstergesi olurken, “ Amerika bir ülke değil. Sadece bir şirket. “ repliğini Jackie Cogan rolünde Brad Pitt’in söylemesi, aynı Tyler Durden örneğinde olduğu gibi durumu daha da anlamlı kılıyor. Brad Pitt, film boyunca göstermiş olduğu başarılı oyunculuk performansıyla ve özellikle final sahnesinde söyledikleriyle sinema tarihinde unutulmaz bir role ve ana imza atıyor.