Cléo de 5 à 7

 Cléo de 5 à 7 (Beşten Yediye) – 1962

Yönetmen: Agnès Varda

Oyuncular: Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Dominique Davray…

Agnès Varda’nın ikinci kurmaca uzun metrajı olan Cléo de 5 à 7 s, ünlü bir şarkıcının hayatından yalnızca iki saate odaklanmaktadır. Öğleden sonra beş ile yedi arasında kanser olduğundan şüphelendikleri için verdiği tahlilin sonucu bekler Cléo (Corinne Marchand). Tam olarak gerçek zamanlı olarak çekilen filmde, kendimiz yaşadığımızda çok kısa ve önemsiz geçen bu zaman aralığı, karakterimiz için uzun ve çetrefillidir. En önemlisi de Cléo, bu kısacık zaman aralığında muhteşem bir dönüşüm geçirir.

İnsanlar tarafından izlenilmeye, beğenilmeye ve şımartılmaya alışmış, adeta bir süs bebeği gibi yaşamış olan Cléo, ilk başlarda her ne kadar bu gidişata devam etse de sonunda ilk olarak isyan eder. Ve daha sonra da radikal kararlar (peruksuz saçla ve ihtişamsız kıyafetlerle dışarı çıkma, insanların bakışlarını umursamadan yürüme, toplu taşıma aracına binme gibi) alır. Cléo, tabiri caizse hayatı hakkındaki kararı öğrenmeden önce kendisi o hayat üzerinde büyük bir devrim gerçekleştirir. Zira filmin de amacı kahramanımızın hasta olup olmadığını merak ettirmek değildir. Tüm mesele Cléo’nin değişimine, dönüşümüne bizi tanık etmektir. Zaten kahramanımızın nihayetini filmin daha en başında falcı vasıtasıyla öğreniyoruz. Yani Varda, klasik sinema kodlarına göre filmin en çarpıcı yanını baştan aşikâr ederek yoluna devam etmiştir. Çünkü bu tür oyunlar Yeni Dalga için zırvalamadan başka bir şey değildir ne de olsa.

Yeni Dalga’nın yönetmen ve oyuncularına selam gönderen, özellikle kamera ve ses kullanımı (duymamızın imkânsız olduğu sesleri şiddetli, duymamız gerekenleri ise hiç duyurmamak, saat tik takları gibi) ile tam bir yabancılaşma yaratan filmin, renkli bir şekilde başlayıp siyah-beyaza döndüğünü de fark etmemek imkânsız.