Mimariyi Muhteşem Kullanan 8 Film

Sinema ve mimari her zaman özel bir ilişkiye sahip iki sanat dalı. İkisi de yaratıcılıklarını yer ve boyut kullanımdan alan fikirlerin yeşerdiği alanlar. Sinemada kullanılan mimari ise, genellikle sembolizmi vurgular.  Bulunduğu  şehre veya mekana yabancılaşma, güçlü ve sessiz mesajı ile filmin ana psikolojisinin vurgusudur pek çok kez. Mimari ise, boyutu, eğimi, yuvarlak veya köşeli hatları ile insan ve yapı arasındaki tezatı, görüntüdeki kuvvetli veya kırılgan karşılaştırmayı sağlar. Mimari bir görsel şölen olarak da, bir metafor olarak da kullanılır yedinci sanatta. İşte böyle filmlerden bazıları…

İyi seyirler

Antonio Gaudi (Hiroshi Teshigahara, 1984)

Gaudì’nin neo-gotik kıvrımları Hiroshi Teshigahara’nın bu eşsiz filminde karşımıza çıkar. Gotik mimari bir adamın gökyüzüne ulaşma isteğini yansıtan sessiz panlar ile yansıtılır.

Filmin müzik seçimi de, bu mimarinin ve gökyüzünün muhteşemliği, büyüklüğü ile insanoğlunun onlara olan sadakatini sembolize eder. Karanlık bölgelere, sabitlenmiş kıvrımlara, sessiz avlulara odaklanan çekimler, sanatın duygusal yanlarını mimari üzerinden işler. Film boyunca Monet ve Renoir rswmi tadında bir şiirsellik akarken, neo-gotik mimarinin cennet ve yeryüzü arasındaki ruhsal birlikteliği perdeye yansıyor.  Teshigahara , Gaudi’nin mimarisini yer ile göğü birleştiren çok büyük bir sembolizm olarak kullanıyor.