Nokta – 105

Hereditary (2018)

Ari Aster, Hereditary sayesinde korku sinemasının en fazla gelecek vadeden yönetmenlerinden biri haline geldi. Benzerlerini daha evvel defalarca görmüş olduğumuz, çok büyük bir yenilik ihtiva etmeyen hikâyesini daha üst bir noktaya taşımak için yaptığı ufak yazar dokunuşlarını takdir ediyorum. Bu incelikleri kendine has bir atmosfer ile sunduğunuz anda da zaten rüştünüzü ispat etmiş oluyorsunuz.

Aster ayrıca yeni filmi Midsommar’ın fragmanından anlaşılacağı üzere, atmosfer yaratırken sadece karanlıktan değil sıcak ve aydınlık tonlardan da beslenebildiğini gösteriyor. Önümüzdeki yıllarda da adından sıkça söz ettireceğini hep beraber göreceğiz.

Searching (2018)

Daha önce Unfriended (2014) gibi vasat korku filmlerinde benzer bir tarz kullanılmıştı. Sadece bilgisayar ekranında olup biteni izleyebildiğimiz bir film, öykü anlatımını sınırlayıcı olsa da yaratıcılık açısından bazı imkanlar sunuyor. Searching, bu imkanları gayet başarılı şekilde kullanmış. Üçüncü perdede inandırıcılık sorunu yaşasa da, çok katmanlı yapısı ile türdaşlarının çok üzerinde bir iş. Yılın en iyilerinden.

The Girl With a Pearl Earring (2003)

En iyi yanı bazı karelerin gerçek tablolardan esinlenilerek yaratılması. Ancak başarılı bir sinematografiyi zayıf bir senaryo ile kurtarma çabasının yetersiz olduğunu görüyoruz. İçerikte en ufak bir çatışma, duygu yok. Üstünkörü ve ruhsuz senaryoyu aşabilirseniz belki sevebilirsiniz.

Altered States (1980)

Modern bir “Dr. Jekyll ve Mr. Hyde” denemesi olarak değerlendirebileceğimiz Altered States kült statüsünde bir eser. Filmi bir canavar hikayesi, bilimkurgu veya fantezi olarak değil evlilik sürecinde çiftlerin ilişkileri üzerinden okumaya çalışırsanız kayda değer ve ilgi çekici bir film ile karşılaşacaksınız.