Nokta – 95

Deadpool 2 (2018)

Deadpool’un sinemaya uyarlanma macerası stüdyoların yaratıcılık katliamlarına mükemmel bir örnek. Önce Ryan Reynolds, “bu şekilde oynamazsan rolü başkasına oynatırız” diyerek tehdit edildi ve Wolverine’deki Wade Wilson faciası gerçekleşti.

Daha sonra Deadpool’un solo filmi bir türlü onay alamadığı dönemde test videosu “yanlışlıkla” internette yayınlandı ve yirmi dört saat geçmeden film onay aldı. R-rated bir filmin bu kadar büyük bir başarı elde etmesiyle de iplerin artık tamamen Reynolds’ın elinde olduğunu söyleyebiliriz. Deadpool 2, bu özgürlüklerden nasibini almış yılın en eğlenceli filmlerinden biri. Özellikle film bittikten sonra karşımıza çıkan jeneriğin ortasındaki sahneler, tartışmasız bir şekilde tüm Marvel filmlerinde şu ana kadar yapılmış en iyi jenerik ortası veya sonrası sahneler.

Duvarları yıkan kahramanın yeni macerasına kayıtsız kalmayın.

Game Night (2018)

Komik olmayan komedi filmleri listesine yeni bir ekten fazlası değil. Fabrikadan çıkan “Saturday Night Live skecini uzatalım” adını verdiğim komedi filmleri halkasına lüzumsuz bir katkı. Komik değil ve tahmin edilebilir. Üstelik çoğu zaman düpedüz sıkıcı bir film.

The Death of Stalin (2017)

The Dictator (2012) absürtlüğünden ziyade kaliteli bir siyasi taşlama yapılması hedeflenmiş ve hedef de tutturulmuş. Uzun zamandır bu kadar keyifli bir komedi izlememiştim. Zeka parıltıları eşliğinde totaliter rejim yergisi izlerken gülümsemek iyi gelecek. Belki bazıları için çıkarılacak dersler de vardır.

All the Money in the World (2017)

Ridley Scott, “Filmden Kevin Spacey’i çıkartıp nasıl da zamanında vizyona soktum ama” gururu ile “kibir şov” yapacağına düzgün bir iş çıkarmaya çalışsaydı keşke. Şahsen Scott’ın çok uzun zamandır vasat ve vasatın biraz üstü filmler çektiğini düşünüyorum. Bence tüm sinemaseverlerin bir daha kendisinden bir başyapıt göremeyeceğimiz gerçeği ile yüzleşmelerinin vakti geldi.