Usta Yönetmenlerin En Zayıf Halkaları

Gus Van Sant – Promised Land (2012)

Promised Land (Kayıp Umutlar) çevrecilik bilinciyle sorumluluk kavramını bir araya getirmeye çalışan bir film. Aslında bireysel kurtuluşun bir kurtuluş olmadığını, hatta batışın habercisi olduğunu da bize hatırlatıyor. Ancak sonuçta izleyiciyi tatmin edecek bir fikir çıkaramıyor. 

Yönetmen koltuğunda oturan Gus Van Sant, kendi filmografisi içinde çok değerli işlere sahip olsa da (Elephant, My Own Private Idaho gibi) Promised Land gibi bir filmi sahiplenmesi olası görünmüyor. Zaten filmi izlerken bir Sant filmi izler gibi değil, klasik bir hikâye filmi izler gibi konumlanıyorsunuz. Bunda tabiî filmi ilk önce yönetecek olan kişinin Matt Damon olması ve ajanda trafiğinden filmin Sant’e önerilmesi etkisi büyüktür. 

Filmin konusunu okuduğunuzda çevreci bir eleştiriye soyunduğunu görebiliyorsunuz. Ancak sözünü sakınmadan söyleyememesi hatta daha da kötüsü, söyler gibi yapması filmi ancak orta düzey bir eleştiri havasında bırakıyor. Halbuki kendisinden önce yapılan ve bundan sonra da yapılacak olması kaçınılmaz çevre konusundaki eleştirel filmlerden biraz feyz alabilseymiş keşke. Mücadele etmeyi değil kendince çekilmeyi uygun gören kahramanın bu ucuz fedası (para) maalesef hiçbir meseleyi halletmiyor. Filmi de naif bir eleştiri kılığından kurtaramıyor.

Seçil TOPRAK

[youtube url=”http://www.youtube.com/watch?v=iQDF2txaWMY”]