Yönetmen Koltuğu: Alejandro González Iñárritu

5. Babel (2006)

Otobüse taş geldi…

Kimi yönetmenlerin dönem dönem kendini çekmekten alıkoyamadıklarına inandığımız türden bir film Babel (2006). Şık oyuncular, geniş bir coğrafyaya yayılan film takvimi ve bu kafileyi sulayan ucuz hikâye köprüleri. Filmin değineceğimiz ve yukarıda Biutiful’da üzerine eğildiğimiz uzağı yakını olmayan hikâye bu filmle birlikte karakterleri ağırlayan konuk/misafir sürecini bu defa misafir olarak gidenler üzerinden yontuyor.

Büyük masraflar edildiğine inandığımız ve başta belirttiğimiz pek çok yönetmenin belli dönemlerde onları cezbeden pahalı yapımlara olan hazları, hemen hemen pek çoklarında olduğu gibi bu filmi de kurtarmaya yetmiyor. Hikâyede bu denli havada kalan yapay karakterler adeta bir dizi seti imajına çekiyor izleyiciyi. Çaresizlik ve buhran sürecinde oluşan atmosferi iyi koklayan ve kokladıklarını parfüm şişelerinde taşıyan Iñárritu’nun yarattığı güzel ambiyanstaki bu ten-koku uyuşmazlığı, yolculukta edilgen misafirleri nerelere götürür, işte orası pek bilinmez.