Yönetmen Koltuğu: Andrei Tarkovski

3)Ivanovo detstvo – 1962

İvan, ailesini savaşta kaybetmiş ve askerler tarafından büyütülen bir çocuk. İvan’a her ne kadar çocuk desek de o bu terimi kendi üstünden atmak için elinden gelen çabayı gösterir. Zira yetişkin olan ebeveynlerini bile elinden alan hayata karşı, güçlü bir duruş sergilemesi gerektiğini çok erken anlayanlardan o. Aralarında olduğu birçok askerden daha sert bir mizaca bürünen İvan, sadece çocukluğundan, rüyalarında kaçamaz. Neyse ki kimsenin rüyalarını göremeyeceği için telaş yapmasına da gerek kalmaz. Bilakis her defasında annesinin yüzünü gördüğü rüyaları ona can suyu olur. Muhtemelen baya kısıtlı bütçeyle çekilen filmin gerçek zamandaki sahneleri pek de etkileyici olamıyor rüyalar kadar. Ivanovo detstvo, İvan’ın rüyalarında böylelikle çocukluğunda daha zevkli bir seyir sunmakta. Özellikle elma kamyonunun içerisinde bir kız ile olduğu rüya, bambaşka bir görüntü tekniği ile de farklı bir âleme götürür izleyenleri. Tek başına o sahnenin bile uzun bir analize gebe olduğu bir gerçek.

Başrolünde çocuk olan en sert, en sorgulayıcı ve belki de en etkileyici filmlerden biri olan Ivanovo detstvo, sırf bir çocuğun hayat tarafından nasıl bir dönüşüme uğradığını anlatan İvan’nın son fotoğrafını görmek için dahi izlenir.